تهوع و استفراغ رايجترين عارضه بعد از شيمي درماني
مجله پزشكي و سلامت دكتر سوشا : تهوع و استفراغ بعد از شيمي درماني از عوارض جانبي رايج شيمي درماني ميباشد؛ اما در بيشتر موارد، اين عوارض جانبي را ميتوان با داروهاي پيشگيرانه و مراقبتهاي بعد از شيمي درماني كنترل كرد.
اگر شما شيمي درماني انجام ميدهيد، شما و پزشكتان ميتوانيد اقداماتي براي جلوگيري يا كاهش تهوع و استفراغ بعد از شيمي درماني انجام دهيد. اين كار ميتواند روند درمان سرطان شما را راحتتر كند.
چه كسي در معرض تهوع و استفراغ بعد از شيمي درماني قرار دارد؟
اين كه آيا تهوع و استفراغ را در طول شيمي درماني يا بعد از آن تجربه خواهيد كرد يا نه بستگي به يكسري عوامل دارد. برخي از آنها عبارتند از:
• نوع داروهاي شيمي درماني كه دريافت ميكنيد.
• دريافت همزمان ساير روشهاي درمان سرطان مانند راديوتراپي
• داشتن سابقه تهوع و استفراغ در گذشته
كدام داروها موجب تهوع و استفراغ بعد از شيمي درماني ميشوند؟
داروهاي شيمي درماني بر اساس احتمال تهوع و استفراغ به چهار دسته مختلف تقسيم ميشوند:
• احتمال تهوع و استفراغ شديد
• احتمال تهوع و استفراغ متوسط
• احتمال تهوع و استفراغ كم
• احتمال تهوع و استفراغ حداقل
داروهاي شيمي درماني كه احتمالاً به تهوع و استفراغ بعد از شيمي درماني از نوع شديد يا متوسط ميانجامند، عبارتند از:
• آلمتوزوماب ( Alemtuzumab )
• آلترامين ( Altretamine )
• آزاسيتيدين ( Azacitidine )
• بنداموستين ( Bendamustine )
• بوسولفان ( Busulfan )
• كربوپلاتين ( Carboplatin )
• كارموستين ( Carmustine )
• سيسپلاتين ( Cisplatin )
• كلوفارابين ( Clofarabine )
• كريزوتينيب ( Crizotinib )
• سيكلوفسفاميد ( Cyclophosphamide )
• سيترابين ( Cytarabine )
• داكاربازين ( Dacarbazine )
• داكتينومايسين ( Dactinomycin )
• دانوروبيسين ( Daunorubicin )
• دوكسوروبيسين ( Doxorubicin )
• اپيروبيسين ( Epirubicin )
• استراموستين ( Estramustine )
• اتوپوزيد ( Etoposide )
• ايداروبيسين ( Idarubicin )
• ايفوزفاميد ( Ifosfamide )
• ايرينوتكان ( Irinotecan )
• لوموستين ( Lomustine )
• مكلورتامين ( Mechlorethamine )
• ميتوتان ( Mitotane )
• پروكربازين ( Procarbazine )
• اگزاليپلاتين ( Oxaliplatin )
• استرپتوزوسين ( Streptozocin )
• تموزولوميد ( Temozolomide )
اينكه يك دارو تا حد چه موجب تهوع و استفراغ بعد از شيمي درماني شود، بستگي به ميزان دريافتي شما از آن دارو دارد. بعضي از داروها ممكن است كمترين احتمال ايجاد عوارض جانبي را در دوزهاي پايينتر داشته باشند. لذا در صورتي كه دچار تهوع و استفراغ بعد از شيمي درماني شديد، از پزشك خود بخواهيد كه در صورت امكان نوع دارو و يا دوز آن را تغيير دهد.
عوامل تشديد كننده تهوع و استفراغ بعد از شيمي درماني
همه افراد به شيوه يكساني به شيمي درماني واكنش نشان نميدهند. برخي از عوامل ممكن است باعث افزايش تهوع و استفراغ بعد از شيمي درماني شما شوند.
اگر يك يا تعداد بيشتري از موارد زير در شما وجود داشته باشد ميتواند احتمال تهوع و استفراغ بعد از شيمي درماني را در شما افزايش دهد:
• شما يك زن باشيد.
• كمتر از 50 سال سن داشته باشيد.
• شما طي دورههاي قبلي درمان تهوع و استفراغ را تجربه كرده باشيد يا سابقه بيماري حركتي داشته باشيد.
• شما سطح اضطراب بالايي داشته باشيد.
• داشتن حالت تهوع صبحگاهي در زمان بارداري
• هنگام ابتلا به ديگر بيماري ها نيز دچار تهوع و يا استفراغ شده باشيد.
• شما سابقه نوشيدن الكل نداشته باشيد يا فقط مقدار كمي مصرف كرده باشيد.
• همچنين، اگر انتظار تهوع و استفراغ بعد از شيمي درماني را داشته باشيد، احتمال وقوع آن وجود دارد.
شما ممكن است اين تصور را داشته باشيد كه تمام درمانهاي سرطان اين عارضه جانبي، يعني تهوع و استفراغ بعد از شيمي درماني را ايجاد كنند؛ اما اين عقيده اصلاً درست نيست. پزشكتان ميتواند در اين زمينه شما را راهنمايي كند.
ادامه مطلب : تهوع و استفراغ بعد از شيمي درماني